ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม ไม่ว่าคุณจะทำงานการหน้าที่ใดก็ตาม ย่อมมีคลื่นลูกหลังที่หนุ่มแน่นกว่าคล่องแคล่วกว่า และแข็งแรงกว่า หายใจรดต้นคออยู่อย่างแน่นอน เมื่อชีวิตเดินมาถึงทางแยก โทนี่ย์ ดี’อามาโต้ (อัล ปาชิโน่) ก็ตระหนักในสัจธรรมข้อนี้อย่างถ่องแท้
เมื่อสี่ปีที่แล้ว ทีมอเมริกันฟุตบอล Miami Sharks ของ ดี’อามาโต้ คว้าถ้วยชนะเลิศของ AFFA (Association of Football Franchises of America) มาครองได้สำเร็จติดต่อกันถึงสองสมัยซ้อนนั่น ต้องถือว่าเป็นจุดสุดยอดชีวิตของมืออาชีพอย่างเขาเลยทีเดียว มาบัดนี้ ทีมของเขาแพ้การแข่งขันติดต่อกันถึงสามนัด จำนวนผู้ชมลดลง และดาวรุ่งของทีมก็แก่ตัวลงทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แจ๊ค แค็ป รูน นี่ย์ (เดนนิส เคว้ด) ควอเตอร์แบ็ควัย 39 ปีที่พยายามดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เป็น ผู้เล่นคนหนึ่งในทีมให้ได้นานที่สุด
ชีวิตส่วนตัวของ ดี’อามาโต้ เองนั้นก็กำลังล้มลุกคลุกคลานกับชีวิตสมรสที่ล้มเหลว และลูกๆ ที่ห่างเหินกันออกไปทุกที แล้วยังต้องมามีปากเสียงกับ คริสติน่า แพ็กเนียแอ็คชี่ (คาเมร่อน ดิแอ้ซ)ประธานบริหารเลือดใหม่ และผู้ร่วมเป็นเจ้าขององค์กรบริหารทีม Sharks
คริสติน่าบริหารทีมต่างจากคุณพ่อของเธอ ที่หวงแหนจิตวิญญาณของกีฬาอเมริกันฟุตบอลเหนือสิ่งอื่นใด เธอบริหารงานแนวใหม่ที่รับแต่ชอบ ไม่เคยรับผิดเลยแม้สักครั้งเดียว เธอรู้ดีว่า การแข่งขันยุคใหม่นั้น ทีมดาวรุ่งจะต้องคว้าชัยชนะมาครองให้ได้มากที่สุด เพราะนั่นย่อมเป็นแรงส่งให้ทีมเป็นที่จับตามองของสื่อมวลชนทั้งหลาย ทำประชาสัมพันธ์ส่งเสริมการตลาดได้ง่าย และเป็นที่สนใจของสินค้านานาชนิด ส่วนทีมที่แพ้ก็ย่อมหมายถึงการลงทุนที่สูญเปล่า หรือขาดทุนอย่างแน่นอน แม้ว่าเธอจะเริ่มต้นจากความไม่ประสีประสา แต่เธอก็ค่อยๆ เข้าไปมีส่วนร่วมกับการตัดสินใจปัญหาสำคัญๆ ของทีมมากขึ้นทุกที และในที่สุดก็กุมบังเหียนของโลกกีฬาระดับอาชีพไว้ได้ด้วยการบริหารแนวทันสมัย
แค็ป รูนนี่ย์ เป็นควอเตอร์แบ็คคนสำคัญในอดีตที่ทีม Sharks เคยรุ่งเรืองถึงขีดสุด เขาจงรักภักดีต่อกีฬาอเมริกันฟุตบอลอย่างสุดหัวใจ แต่เขาก็แก่ตัวลงทุกวันๆ และพยายามดิ้นรนเพื่อรักษาตำนานเลื่องระบือที่เคยสร้างไว้ให้คงอยู่นานเท่านาน เมื่อ แค็ป รูนนี่ย์ บาดเจ็บอย่างหนักจนต้องถูกหามออกนอกสนามระหว่างการแข่งขัน วิลลี่ บีแมน (เจมี่ ฟ๊อกซ์) ควอเตอร์แบ็คตัวสำรองของทีม Sharks ที่เคยทำได้แค่มาซ้อมออกกำลังแถวเก้าอี้พักนักกีฬาข้างๆ สนาม ก็ถูกเรียกตัวลงเล่นแทน แม้จะเริ่มเล่นเกมอย่างไม่ค่อยมั่นใจในชะตากรรมเท่าไรนัก และก็ไม่ค่อยเป็นความหวังของผู้คนรอบข้างสักเท่าไร แต่แล้ว บีแมน กลับสร้างความประหลาดใจให้กับทั้ง ผู้ชม และผู้บริหารทีม ด้วยความสามารถเยี่ยมวีรบุรุษผู้กอบกู้สถานการณ์ กลายเป็นการขยี้อนาคตของแค็ป รูนนี่ย์ ให้ริบหรี่หนักข้อยิ่งขึ้น ทั้งยังเป็นการบีบ ดี’อามาโต้ ให้ละทิ้งความคิดที่เคยยกย่องนักกีฬาในอุดมคติ
เพราะขณะที่ ดี’อามาโต้ ยึดมั่นในการแข่งขันมากกว่าชัยชนะ แต่ บีแมน เลือดร้อน กลับมุ่งมั่นให้ได้มาซึ่ง ชัยชนะ เพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นหมายถึง ความร่ำรวย ที่เขาอยากกอบโกยไว้ให้ได้มากที่สุดในช่วงชีวิต ที่ช่างสั้นนักของการเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลอาชีพ
เมื่อมีควอเตอร์แบ็คหัวรั้นตัวป่วนอย่างบีแมนกวนใจ มีคริสติน่ากดดันหนักขึ้นทุกที มีรูนนี่ย์ที่พยายามดิ้นรนเฮือกสุดท้ายเพื่อให้ได้ลงเล่นอีกสักครั้ง และยังมีความแตกแยกขาดสามัคคีกันเองในทีม Sharks ก็ยิ่งทำให้ โทนี่ย์ ดี’อามาโต้ เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า ถ้าหากเขาต้องสูญเสียทั้งตำแหน่งโค้ช ทีมที่เขายึดมั่นมาโดยตลอด และเหตุผลเดียวที่ช่วยเสริมสร้างความกระชุ่มกระชวยให้กับเขาทุกเช้าที่ตื่นขึ้นนั้น มันจะเป็นอย่างไร
