ในฤดูใบไม้ผลิ ปี 1945 ในตอนที่สงครามภาคพื้นแปซิฟิคกำลังเข้าสู่ช่วงสุดท้ายที่อันตรายที่สุด และกองกำลังของอเมริกาในโอกินาวาได้เผชิญหน้ากับการสู้รบที่ดุเดือดที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็นมา มีทหารคนหนึ่งที่โดดเด่นจากพวก เขาคือ เดสมอนด์ ที. ดอสส์ (แอนดรูว์ การ์ฟิลด์) ผู้คัดค้านโดยอ้างมโนธรรม ผู้แม้จะสาบานว่าจะไม่ฆ่าใคร ได้ทำหน้าที่แพทย์สนามที่ไร้อาวุธในกองทัพอย่างกล้าหาญ และเขาก็ได้ช่วยรักษาชีวิตเพื่อนทหารที่บาดเจ็บของเขาหลายสิบชีวิตภายใต้ห่ากระสุน โดยไม่ลั่นกระสุนแม้แต่นัดเดียว
ในฐานะหนึ่งในสมาชิกนิกายเซเวนธ์ เดย์ แอดเวนทิสต์ ผู้มีศรัทธาแน่วแน่ ดอสส์ ใช้ชีวิตอยู่ในเวอร์จิเนียในตอนที่เขาอาสาเข้ารับใช้กองทัพอเมริกา เขาไม่สนใจเรื่องการต่อสู้ แต่ ดอสส์ กลับอยากจะทำหน้าที่แพทย์สนาม ที่ไม่ต่อสู้ มันไม่ใช่แนวทางที่กองทัพคุ้นเคย แต่ ดอสส์ ก็ยืนกรานกระต่ายขาเดียว ในตอนแรก ดอสส์ ผู้มีร่างกายผอมกะหร่อง และไม่ยินยอมที่จะฝึกฝนในวันเสาร์ และไม่ยอมถือปืนด้วยซ้ำ ถูกล้อเลียนและกลั่นแกล้งจากเพื่อนร่วมรบของเขา ผู้เชื่อว่าเขาน่าจะเป็นตัวถ่วงพวกเขาในยามออกรบ ในตอนที่หน่วยของเขาถูกสั่งให้เข้าร่วมภารกิจที่แทบเป็นไปไม่ได้ในการเข้ายึดหน้าผามาเอดะ หรือแฮ็คซอว์ ริดจ์ ด้านบนของหน้าผาสูงชันกว่า 400 ฟุตนี้เป็นที่ตั้งของฐานปืนกลหนัก กับดักและทหารญี่ปุ่นในถ้ำที่สาบานว่าจะสู้จนตัวตาย