หนังเยอรมันเรื่องนี้ เป็นหนังที่ฉันอยากดูมานาน นับตั้งแต่ได้เข้าไปใช้เวลาอยู่กับค้นหาหนังดีๆ ที่ติดอันดับ 250 ของเวป IMDb เพราะเป็นความตั้งใจที่ว่า ฉันจะต้องดูหนังในลิสต์ที่ว่าให้ได้ครบทุกเรื่ืองให้ได้ ซึ่งต้องบอกว่าตอนนี้ดูไปแล้ว 60 % แล้ว (ใกล้เป้าหมายล่ะ) และในที่สุดฉันก็ได้ดูหนังเรื่องนี้เสียที
The Lives of others เป็นเรื่องราวของชายคนหนึ่งซึ่งมีหน้าที่สืบสวนสอบสวนผู้ต้องสงสัย โดยในกระบวนการค้นหาความจริงเกี่ยวกับตัวบุคคลที่ต้องสงสัยนั้น เขาจำเป็นต้องติดตาม ดักฟัง ชีวิตของผู้ต้องสงสัย และในเคสล่าสุด เขาเกิดความรู้สึก “อิน” ไปกับเรื่องราวในชีวิตของผู้ต้องสงสัยเสียเอง เรื่องราวที่น่าตื่นเต้น ชวนลุ้นระทึก จึงเกิดขึ้น ซึ่งเป็นหัวใจหลักของหนังเรื่องนี้
เรื่องราวในหนังเกิดขึ้น ณ กรุงเบอร์ลิน ในปี 1984 ซึ่งอยู่ในยุคที่เยอรมัน ยังถูกแบ่งเป็น 2 โดยมีกำแพงเบอร์ลินกั้นขวางอยู่ หนังเิริ่มเล่าปูพื้นฐานตัวละครหลักให้เราได้รู้จัก เขาคือผู้การ Hauptmann Gerd Wiesler (Ulrich Mühe) เขาเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนสอบสวนนักโทษ ที่มีบุคลิกเคร่งขรึม ไม่เคยยิ้ม ไม่มีอารมณ์ขัน ตีหน้าตายตลอดเวลา มีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว
Wiesler เป็นคนที่เข้มงวด เต็มไปด้วยระเบียบ ดูจากได้หลายๆ เหตุการณ์ที่เขามักจะเตือนเพื่อนร่วมงานเกี่ยวกับเวลา เพราะแม้จะไม่ต้องดูนาฬิกา แต่เขาก็สามารถรู้ได้ว่าใครมาสายกี่นาที ภายใต้บุคลิกที่ดูแข็งกร้าว ไร้หัวใจ แต่ลึกๆภายในแล้ว เขาเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา ที่มีอารมณ์เหงา มีความเห็นใจ โหยหาความรักความเข้าใจซุกซ่อนอยู่ภายใน
ด้วยบุคลิกลักษณะดังกล่าว ทำให้ Wiesler เหมาะกับหน้าที่การงานที่เขาทำอยู่ นั่นคือ สืบสวนสอบสวนผู้ต้องหาที่เป็นศัตรูของระบอบคอมมิวนิสต์ เขามีกุศโลบายในการเปิดปากผู้ต้องหาให้สารภาพออกมาได้อย่างง่ายดาย แต่นั่นเป็นเหตุการณ์เมื่อหลายปีที่ผ่านมา ปัจจุบัน wiesler ทำหน้าที่เป็นอาจารย์สอนนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับขั้นตอน และวิธีการสอบสวนผู้ต้องหา
Wiesler นั้นมีเพื่อนร่วมงานที่เขาสนิทสนมด้วยเพียงคนเดียวคือผู้การ Oberstleutnant Anton Grubitz (Ulrich Tukur) ทั้งคู่มีบุคลิกที่แตกต่างกัน wiesler นั้นเงียบขรึม ไม่ชอบเ้ข้าสังคม ต่างกับ Grubitz ที่นิยมเข้าหาผู้ใหญ่ มีความทะเยอทะยาน เอาตัวรอดเก่ง และประจบประแจง ซึ่งก็ได้ผล เพราะในที่สุดเขาสามารถไต่เต้าจนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าของ wiesler ได้ในที่สุด
คืนหนึ่ง Grubitz ชักชวนให้ Wieslerไปชมละครเวทีที่โรงละครด้วย การไปของ Grubitz นั้นมีวัตถุประสงค์ เนื่องจากในครั้งนี้มี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรมมาชมละครด้วย ซึ่งเป็นโอกาสอันดีที่เขาจะได้ใกล้ชิดกับผู้มีอิทธิพล ที่จะช่วยสนับสนุนให้หน้าที่การงานของเขาก้าวหน้า
ที่โรงละครแห่งนี้ทำให้ Wiesler ได้มีโอกาสรู้จักกับนักประพันธ์บทละครเวทีผู้มีชื่อเสียงนั่นคือ Georg Dreyman (Sebastian Koch) ซึ่งมีคู่รักเป็นดาราสาวแสนสวยมีเสน่ห์เย้ายวนใจ ชื่อ Christa-Maria Sieland (Martina Gedeck)
George Dreyman ถูกฝ่ายตรงข้ามมองว่าเขาเป็นคนที่หยิ่งยะโส แต่เขาก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์ และโค่นลงได้ยาก อีกทั้งผู้คนฝั่งเยอรมันตะกวันตกส่วนมากก็นิยมชมชอบอ่านงานเขียนของเขาอีกด้วย ซึ่งสิ่งนี้เปรียบเสมือนหนามทิ่มแทงใจฝ่ายรัฐบาล
ในโรงละครคืนนั้น Wiesler รู้สึกสนใจชีวิตของ George Dreyman เขาจึงเสนอแนะกับ Grubitz ให้คอยสอดแนมชายผู้นี้เอาไว้ แม้ช่วงแรก Grubitz จะไม่เห็นด้วยนักแต่เมื่อได้คุยกับรัฐมนตรีที่เกลียดชัง George เพราะว่าท่านแอบหลงรัก Christa แฟนสาวของนักประพันธ์หนุ่มนั่นเอง รัฐมนตรีได้เห็นด้วยที่จะให้มีการสอดแนม ภาระกิจของ Wiesler จึงได้เริ่มต้นขึ้น
Wiesler และทีมงานเข้าไปติดตั้งกล้อง และเครื่องดักฟังในอพาร์ทเม้นท์ของ Dreyman หลังจากนั้นเขา กับทีมงาน อีก 1 คน คอยสลับสับเปลี่ยนกันจดบันทึกเรื่องราวทุกเหตุการณ์ที่ Dreyman ทำในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคนรัก และหนังสือที่เขากำลังเขียนอยู่ แต่ยิ่งแอบติดตามดักฟังเรื่องราวนานวันเข้า Wiesler กลับรู้สึกผูกพัน และเหมือนเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต Dreyman ศัตรูที่เขากำลังสอดแนมอยู่
เรื่องราวในหนังเริ่มดำเนินเรื่องได้อย่างเข้มข้นขึ้น หลังจากปูพื้นฐานมาได้ 30 นาทีแรก ซึ่งออกจะเรื่อยๆ เนือยๆ เพราะหลังจากที่ Wiesler เริ่มเข้าไปติดกล้องและสอดแนมชีวิตของพระเอก หนังจะค่อยๆ เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ให้คนดูลุ้นไปกับพระเอกว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากชายผู้หนึ่งกำลังปฏิบัติภารกิจสำคัญระดับชาติ ที่จำเป็นต้องเสี่ยงต่อชีวิต หากฝ่ายตรงข้ามรู้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ถูกสอดแนมจากฝ่ายตรงข้ามอยู่เช่นกัน ..
– ต้องบอกว่าเป็นหนังเยอรมันอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบมากๆ การดำเนินเรือ่งไม่โฉ่งฉ่าง แต่ไม่สามารถทำให้คนดูละสายตาไปจากเรื่องราวในหนังได้เลย มันสนุกแบบละเมียดละไม มันจริง เหมือนเราอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย และสุดท้ายมันทำให้ฉันเชื่อว่า คนดี ความดี ถึงแม้จะต้องใช้เวลาพิสูจน์ยาวนาน แต่มันก็ไม่เคยสูญหายไปไหน …
